Reşid, Emin gibi övücü isimler koymak câiz ise de koymamak iyi olur. Çünkü böyle isimleri söyleyerek, sahibine hakaret etmek, isme de hakaret olur. [Şir’a]

Kıyâmette günâhları, sevaplarından daha çok olan bir kimse, Cehenneme götürüürken, Allahü teâlâ, Cebrâîl aleyhisselâma buyurur ki:

- Yâ Cebrâîl, buna sor, hayatında hiçbir âlimin sohbetinde bulundu mu?

Hazret-i Cebrâîl, o kimseye sorar. O da, (Ne yazık ki, hiçbir âlimle bir arada bulunmadım) der. Allahü teâlâ tekrar buyurur:

- Yâ Cebrâîl, buna sor ki, hiçbir âlimi ilminden dolayı sevdi mi?

Cebrâîl aleyhisselâm, ona sorar. O da, (Hayır, sevdiğim bir âlim yoktu) der. Hak teâlâ buyurur:

- Yâ Cebrâîl, tesadüfen de olsa, bu bir âlimle yemek yemiş mi?

Cebrâîl aleyhisselâm sorar. O da, (Hayır hiçbir âlimle bir sofrada bulunmadım) der. Hak teâlâ buyurur ki:

- Yâ Cebrâîl, bu kulun ismi, bir âlimin ismine benziyor mu, bunu da sor!

Cebrâîl aleyhisselâm sorar. O da, (İsmim hiçbir âlimin ismine benzemez) der. Hak teâlâ buyurur ki:

- Bunu Cennete götürün. O, âlimi seven birini severdi.) [El-Envâr]

Görüldüğü gibi, ismi bir âlimin ismine benzemek, hattâ âlimi seveni sevmek bile insanın kurtuluşuna sebep olmaktadır. Elbette her şeyden önce mü’min olmak şartı vardır. Mü’min olmadıktan sonra, güzel ismin ve ibâdetin kıymeti olmaz.

Çocuğa, doğunca veya doğumu müteakip yedinci günü adı konur. Doğduktan sonra hemen ölen çocuğa da ad konur. Yıkanır, cenaze namazı kılınır. Ölü doğan çocuklara isim vermek gerekmez. Fakat isim vererek defnetmek iyi olur.