Şehidlik, Allah katında peygamberlikten sonra en yüksek mertebedir. Peygamberlerden sonra derecesi en yüksek olan şehidlerdir. Şehidler, Allahü teâlânın sevgili kullarıdır. Cennette, onlar için sonsuz ni’metler hazırlanmıştır. Îmânla ölen ve Cennete giren bir kimse, dünyaya tekrar gelmek istemez. Fakat şehidler böyle değildir. Onlar, tekrar dirilmek ve tekrar şehid olmak arzu ederler. Bu arzuları, şehidlik mertebesinin Cennet ni’metlerinden daha tatlı, daha zevkli olmasındandır. Şehidlerin, Cennet ni’metlerine kavuştukları vakit, (Ey Rabbimiz, biz senin yolunda tekrar şehid olmak için dünyaya döndürülüp öldürülmeyi istiyoruz) diyerek, Allahü teâlâya yalvaracaklarını Peygamber efendimiz haber vermektedir.

Şehidlerin, kul borçlarından başka bütün günâhları af olunur. Kul borçlarını da, Allahü teâlâ kıyâmette, hak sahibine Cennet ni’metleri ihsân ederek helâllaştıracaktır. Allah yolunda savaşırken, hudut boylarında nöbet tutarken ölenlere, kıyâmete kadar bu ibâdetlerinin sevabı verilir. Şehidlerin bedeni çürümez, kabirlerinde diridirler. Her biri, kıyâmette yetmiş kişiye şefaat eder. Suda boğularak şehid olana, karada şehid olanın iki misli sevab verilir. Hattâ kul borçları da affedilir. Havada şehid olanlar da böyledir.