1- Müslüman olmak,

2- Akıllı olmak,

3- Bülûğ çağına girmek.

Dinimizde, akıllı olmayan ve ergenlik çağına girmemiş olan küçük çocuklar, namaz kılmaktan sorumlu değillerdir. Fakat, anne ve babalar, çocuklarına din bilgilerini öğretmekten ve ibâdet yapmağa alıştırmaktan sorumludurlar. Sevgili Peygamberimiz buyurdu ki:

(Hepiniz bir sürünün çobanı gibisiniz! Çoban sürüsünü koruduğu gibi, siz de evlerinizde ve emirleriniz altında olanları Cehennemden korumalısınız! Onlara müslümanlığı öğretmelisiniz! Öğretmez iseniz mes’ûl olacaksınız.) Başka bir hadîs-i şerîfte de, (Bütün çocuklar müslümanlığa uygun ve elverişli olarak dünyaya gelir. Bunları, sonra anaları babaları, hıristiyan, yahudi ve dinsiz yapar) buyurdu.

O hâlde, her müslümanın birinci vazifesi, çocuklarına İslâmiyeti ve Kur’ân-ı kerîm okumasını, namaz kılmasını, îmânın ve İslâmın şartlarını muhakkak öğretmektir. Çocuğunun müslüman olmasını isteyen, dünyada ve âhirette rahata, huzura kavuşmasını dileyen anne ve babalar, önce bu vazifesini yerine getirmelidir. Çünkü atalarımız, “Ağaç yaş iken eğilir” demişlerdir. Kartlaşınca eğmeye, bükmeye çalışılırsa kırılır, zararlı olur.

İslâm bilgileri ve güzel ahlâk verilmeyen çocuk, kötü yoldaki kimselere çabuk aldanır.

Anne ve babasına, devletine ve milletine zararlı olur.

Sevgili Peygamberimiz de buyurdular ki, (Çocuklarınıza namaz kılmasını öğretiniz, yedi yaşına gelince namazı emrediniz. On yaşına gelince kılmazlarsa, döverek kıldırınız!)

Âkıl isen kıl nemâzı, çün se’âdet tâcıdır. Sen nemâzı öyle bil ki, mü’minin mi’râcıdır!