—   İlim ve amelin aslı nedir? diye sordu. Hürmeten:

—   Siz buyurun efendim, deyince, o zât:

—   Eğer bize bir müddet hizmet edersen, ilmin aslına kavuşup, evine gidersin, buyurdu. Onun hizmetini kabul edip, yanında iki yıl kaldı. Sonra O zât şefkat edip:

—   Oğlum, gel sana cevabını vereyim de hanımının yanına dön! Ömrün oldukça, bize hayır dua edersin. İyi bilmiş ol ki, bütün ilim ve amellerin, her marifet ve kemalin aslı sabırdır. Bunlar sabır ile elde edilir. Tahammül de sabrın içindedir. Her işte sabırlı olursan, her pişmanlıktan kurtulursun. Dünya ve âhirette her şeyden nasip alırsın. Bu kıymetli cevher için seni bir müddet alıkoydum. Sebebi, bunun kıymetini bilip, hiç bir zaman unutmayasın, buyurdu.

Ebü’l-Hasan Ahmed, sabır nasihatını, kâmil zâtın dua ve rızasını alıp memleketine döndü. Akşamdan sonra evine geldi. Merdivenleri çıkıp kapıya yaklaşırken pencereden içeriye gözü takıldı. Bir de ne görsün! Bir genç oynar gibi hanımının boynuna sarılmıştı. O anda kıskançlıktan aklı başından gitti. Kendini kaybedip, o genci öldürmeye hazırlanırken, hatırına sabretmek geldi. Biraz bekleyip, sakinleştikten sonra kapıyı çaldı.

İçerdeki genç:

—   Kimsin? diye sorunca:

—   Bu evin eski sahibiyim, dedi.

O anda hanımı, sesinden efendisini tanıdı. Sevinç içinde oğluna seslendi:

—   Haydi oğlum, kapıyı aç! Sen doğmadan önce gurbete giden baban geldi, dedi.

Sabreden âlim, bu kavuşmadan, o gencin oğlu olduğunu anladı. Sabrın kerameti ile, sonu çok büyük üzüntü olan vesveseden kurtuldu. Sevincinin çokluğundan, ona sabır veren hakiki Sabûr’a, yâni Allahü teâlâya çok hamdü sena etti. Hayatı boyunca sabır ile saâdet buldu.