- Sen her gün birkaç misafirle geliyorsun, gelen misafirler, çocuklarımızın rızıklarını yiyorlar, derdi.

Kocası, aldırış etmez eve gelirken her gün yanında birkaç misafir getirmeye devam eder. Kadın sahâbî dayanamayıp, gider durumu Resûlullah efendimize arz eder:

- Yâ Resûlallah! Kocam her akşam eve birkaç misafir getiriyor, böylece de kocamın kazandıkları hep misafirlere gidiyor. Bir gün hastalanıverse, açlıktan ölmekten korkarım.

Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) kadının kocasını, huzuruna çağırtır, durumu bir de ondan dinler. Sahâbî:

- Ben misafirsiz edemem! Soframda misafir olması, bana neş’e ve bereket veriyor, der.

Bu sefer Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) kadına, bundan sonra fazla değil, bir misafire razı olup olmadığını sordu. Kadın buna da razı olmayarak:

- Ben çocuklarımın rızkını başkalarının yemesine rıza gösteremem, der.

Sahâbî hiç olmazsa bir misafirde ısrar edince; kadın boşanmaktansa, bir misafire razı olur. Fakat o akşam üzeri beyinin, yine eve iki misafirle geldiğini görür. Kadın sinirlenmiştir, içi rahat değildir. Yemek hazırlamak için mutfağa girer, üç kişilik yemek hazırlayıp tepsiyi kocasına verir. Biraz sonra da, misafirlerden birinin çıkıp gittiğini görür. Hazırlanan yemeklerden biri yenmemiştir. Kadın kocasına:

- Misafirin biri niçin yemek yemeden çıkıp gitti? diye sorar.

Sahâbî, ikinci misafirin farkında değildir:

- Sen hangi misafirden bahsediyorsun. Ben bir misafirle geldim, o da içerde işte, diye cevap verir.

Kadın çok iyi görmüştür. Misafirin birisi yemek yemeden çıkmıştır. Bu münakaşanın içinden çıkamayacaklarını anlayan karı-koca, hemen Efendimiz Hazretlerine müracaata giderler ve durumu anlattılar... Onları dinleyen Peygamber efendimiz şöyle buyurdular:

- Evet! Eve iki misafir gelmişti. Fakat bunlardan birisi hakiki insan değil, insan sûretine giren rızıktı. Allahü teâlâ hanımını akıllandırmak için rızkı insan kılığına sokmuştu. Hanımın ise, yine misafirler için bir miktar rızkı gözden çıkarıp hazırladı, ama o rızık, eksilmedi.