-  Niçin ağlarsın yâ Ömer?

-  Niçin ağlamıyayım, yâ Resûlallah? Kisra ile Kayser imparatorları bunca ni’metler içinde, kalın döşeklerde garkolup yatarlar. Onlar Allah’ın düşmanlarıdır. Sen, Allah’ın sevgilisi iken mübârek tenin hasır iziyle yol yol olmuş. Altınıza bir döşek alsanız olmaz mı?

Bunun üzerine Resûlullah aleyhisselâm:

-  Ey Ömer! ‘Onlar öyle kavimdirler ki, âhiretin hoşluğunu istemeyip dünyanın rahatlığını isterler. Biz ise, öyle bir kavimiz ki, âhiret rahatlığını dünya rahatlığına tercih ederiz.

-  “Ey Ömer! Bu dünya, âhirete nisbetle şuna benzer ki; bir kimse denize serçe parmağını soksa, o serçe parmakta ne kadar su ve yaşlık mevcut olursa olsun, sıcak bir yaz gününde kısa bir zamanda o yaşlık buhar olup uçar gider. Dünyanın var olması serçe parmaktaki su gibidir. Bel bağlamaya gelmez. Bu dünyanın, bunun gibi olan hayaline aldanan kimseye yazıklar olsun, yâ Ömer!” buyurdular.