MENKIBE: Desinler Diye...

İslâm âlimlerinden Fakîh hazretleri şöyle anlatıyor:

- Ukbe bin Müslim diyor ki; Semir-i Eshâbî’ye istinaden anlatılan bir hâdise var ki, bunu fukahadan bir cemâat bana anlattı:

Semir-i Eshâbî Medîne’ye gitmiş. Orada bir zâtı görmüş. Bakmış ki, herkes onun çevresinde. Sonrasını ondan dinleyelim:

Sordum:

- Bu zât kimdir?

Dediler ki:

- Bu zât, Ebû Hüreyre’dir..

Yanına yaklaştım. Halkla konuşuyordu. Konuşma bitti, halk da dağılıp gitti. Bu fırsattan faydalanmak istedim ve ona şöyle dedim:

- Allah hayrını artırsın, Bana Resûlullah’tan duyduğun bir hadîs-i şerîf anlat. Ama, onu bizzat sana söylemiş olmalı. Ayrıca, ondaki mânâyı da sana belletmiş olmalı.

Bunun üzerine bana şöyle dedi:

- Otur, Resûlullah efendimizin bana söylemiş olduğu bir hadîs-i şerîfini sana anlatayım.

Yalnız ikimizdik. Başka kimse yoktu. Bundan sonra Ebû Hüreyre titredi, ürperdi ve baygın düştü. O hâliyle az kaldı. Sonra ayıldı. Elini yüzüne sürdü ve şöyle dedi:

- Resûlullah efendimizin bana söylediği bir hadîs-i şerîfi sana anlatacağım.

Böyle dedikten sonra, yine titredi; ürperdi, dalıp gitti. Bu dalgınlığı biraz uzun sürdü. Ayıldıktan sonra, yüzünü sildi ve şöyle dedi:

- Peygamberimiz buyurdu ki: (Yüce Rabbimiz Allahü teâlâ, kıyâmet günü halkın arasında hüküm verecektir ki, o mahkemeye her ümmet toplu olarak gelir. O mahkemeye ilk davet edilen şunlardır: Kur’ân-ı kerîm hafızı, çok mal sahibi, Allah yolunda öldürülen.)

Allahü teâlâ, hafız olan kimseye şöyle sorar:

- Peygamberime gönderdiğim sana öğretilmedi mi?

- Evet, yâ Rabbî, öğretildi, deyince şöyle buyurur:

- O hâlde, öğrendiğinle ne gibi bir amel işledin?

Şu cevabı verir:

- Gece ve gündüz onu okudum.

Bunun üzerine, Allahü teâlâ şöyle buyurur:

- Yalan söylüyorsun.

Melekler de şöyle derler:

- Yalan söylüyorsun. Sen Kur’ân kerîm okuyor, denmesini istedin, nitekim öyle de dendi.

Bundan sonra, mal sahibine sorulur:

- Sana verdiğim malla ne gibi bir amel işledin?

Der ki:

- Ben, akrabalarıma götürdüm; onlara ve başkalarına sadaka verdim.

Buna da Allahü teâlâ:

- Yalan söylüyorsun, buyurur.

Sonra da melekler:

- Yalan söylüyorsun. Sen bu işleri eli açık, cömert denmesi için yaptın. Nitekim öyle de dendi.

Bundan sonra, Allah yolunda ölen getirilir ve sorulur:

- Sen niçin öldürüldün?

Der ki:

- Senin yolunda dövüştüm ve öldürüldüm.

Allahü teâlâ buyurur:

- Yalan söylüyorsun.

Melekler de şöyle derler:

- Yalan söylüyorsun. Sen, kendine kahraman denmesi için dövüştün. Nitekim öyle de dendi.)

Sosyal Medya

Güzel Dinimiz İslamiyet

Bizimle iletişim geçin.

İletişim

Hanımlara Rehber Bilgiler

Takip Edin!

İletişim Formu

© 2024 Tüm hakları saklıdır.