Kendisi ile alay edilen, haysiyet ve şerefleri ile oynanan kimseler, bunu kolay kolay unutmazlar. Böylece insanlar arasında düşmanlıklar, dargınlıklar ortaya çıkar. Toplumun huzuru bozulur. Nitekim Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerîmde, (Ey îmân edenler! Bir kısım erkekler, diğer erkeklerle alay etmesin! Olur ki, alay edilenler kendilerinden daha hayırlı bulunurlar. Bir takım kadınlar da diğer kadınlarla eğlenmesin! Olur ki, eğlenceye alınanlar kendilerinden daha hayırlı olurlar. Hem birbirinizi ayıplamayın ve kötü lakaplarla atışmayın! Îmândan sonra fâsıklıkla isimlenmek ne kötü isimdir!... Kim tövbe etmezse, işte onlar kendilerine zulüm edenlerdir) buyurarak başkaları ile alay etmeyi yasaklamıştır. Peygamber efendimiz de Selmân-ı Fârisî’ye (Hiç kimse ile alay etme!) buyurarak başkaları ile alay edilmemesini emir buyurmuştur.

Görüldüğü gibi Allahü teâlâ ve Resûlü, başkaları ile alay edilmesini, kötü lakap takılmasını yasaklamışlar ve bu davranışların kötü, günâh olduğunu bildirmişlerdir.

Alay etmek ile latifeyi, şakayı birbirleriyle karıştırmamalıdır. Şaka, karşısındakinin incinmediği, belki memnun olduğu sözdür. Alay, onun aksi olup çirkindir, yasaktır. Müslüman, müslümanın kardeşidir. Kendisi için istemediğini, din kardeşi için de istemez. Başkaları ile alay etmek, onlara kötü lakaplar takmak yerine, onların kusurlarını düzeltmek, ayıplarını örtmek lâzımdır. Alay ve kırıcı sözlerle, kin ve düşmanlık tohumları ekilir. Tatlı dil ve gönül okşayıcı sözler, sevgi ve kardeşlik bağlarını kuvvetlendirir.

Toprak ol toprak ki, gül bitsin sende,
Toprakdan başka yok, kavuşan güle.