Baliğ olmuş evladın işlediği sevaplar, müslüman ana-babaya da yazılır. Günâh işlemeyi öğreten ana-babaya evladının günâhı da yazılır. İbadet öğretirse, onun sevabı da ana-babasına yazılır. Hadîs-i şerîfte, (Bir müslümanın evladı, ibâdet edince, kazandığı sevap kadar, babasına da verilir. Bir kimse, çocuğuna günâh öğretirse, bu çocuk ne kadar günâh işlerse, o günâhı öğreten babasına da o kadar günâh yazılır) buyuruldu. [Se’âdet-i Ebediyye]

(Halkı saptıranlar, sapıklıkta önder olanlar, kendi günâhlarını yüklendikleri gibi o kimselerin günâhlarını da yüklenirler.) [Nahl: 25, Beydâvî]

Günâh öğretmeyen Hazret-i Âdem’e, kardeşini öldüren Kabil’in günâhı yazılmaz. Peygamberler günâh işlemez. Birinin günâhı, başkasına yazılmaz. Hadîs-i şerîfte, (Hiç kimse diğerinin günâhını çekmez) buyuruldu. [Hâkim]

Kur’ân-ı kerîmde, aynı mânâdaki âyet-i kerîmelerden birinin meâli şöyle:

(Hiçbir günâhkâr, diğerinin günâhını çekmez.) [En’âm: 164]

Bir kimse, bir iyiliği yapmaya gücü yetmiyorsa, o iyiliğin yapılmasına sebep olursa, o iyiliği yapmış gibi sevap kazanır. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:

(Hayra delalet eden [yol gösteren, sebep olan] o hayrı yapan gibi sevaba kavuşur.) [Beyheki]

Mü’minlerin ihlasla yaptıkları iyi işlerin sevapları kıyâmete kadar onların amel defterlerine yazılır. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

(İnsan ölünce amel defteri kapanır. Ancak şu üçü bundan müstesnadır: Sadaka-i cariye, faydalı ilim ve kendisine dua eden salih evlat bırakan.) [Buhârî]

(Öldükten sonra sevabı kesilmeyen iyi işlerden biri de, salih evlat yetiş- tirmektir. Ana-babası öldükten sonra böyle evladın ettiği dualar, ana-babasına ulaşır.) [Müslim]

Şu yedi şeyi yapan, öldükten sonra da devamlı sevap kazanır:

1.   [Dine uygun] ilmi bir eser yazan,
2.   Bir çeşme yapan,
3.   Bir su kuyusu açan,
4.   Bir hurma ağacı diken,
5.   Bir mescid bina eden,
6.   Bir Mushaf yazan,
7.   Öldükten sonra kendisine dua edecek salih bir evlat yetiştiren. [Beyheki, Ebû Davud]

İki hadîs-i şerîf şöyledir:

(Kur’ân-ı kerîm okuyanın ana babası kâfir olsa da, azapları hafifler.) [Tenbîh-ul-gâfilîn]

(Besmele yazılı bir kâğıdı, çiğnenmesin diye hürmetle yerden kaldıran, sıddıklardan yazılır. Ana babası kâfir de olsa, azapları hafifler.) [İmâm-ı Süyûtî]