1-   Önden ve arkadan çıkan şeyler;

   — Büyük ve küçük abdest bozmak ve yel kaçırmak.

   — Erkeklerin ve kadınların idrar kaçırmamak için önlerine koydukları pamuk fitilin dışarda kalan kısmı ıslanınca bozulur.

2-   Ağızdan çıkan necis, pis şeyler:

   — Ağız dolusu kusarsa.

   — Tükürdüğünde, kan tükürükten çok olursa.

   — Mide ve ciğerden gelen sıvı kan, az olsa da abdesti bozar.

   — Kulağa damlatılan yağ, ağızdan çıkarsa, abdest bozulur.

3-   Deriden çıkanlar:

   — Kan, cerahat ve sarı su yalnız olarak çıkarsa.

   — Çiçek hastasından ve herhangi bir çıbandan çıkan kan, sarı su, gusül abdes-tinde yıkanması lâzım olan yere yayılırsa, meselâ, burundan gelen kan, kemikleri geçerse, kulaktan kulak deliğinden çıkarsa.

   — Çıban ve yaradaki kanı, sarı suyu, üzerine konan pamuk emerse.

   — Misvâk ve kürdan üzerindeki kan ağıza bulaşmış ise.

   — Kulak, göbek ve memeden ağrı veya hastalık ile sıvı gelirse.

   — Sülük çok kan emerse, abdest bozulur.

4-   Uyumak: Yan yatarak veya dirseğine, yahut bir şeye dayanıp uyursa.

5-   Bayılmak, deli olmak, sara tutmak veya yürürken sallanacak kadar sarhoş olmak, abdesti bozar.

6-   Rükû ve secdeleri olan namazda kahkaha ile gülmek, abdesti de bozar. Çocuğun namazı gülmek ile bozulmaz. Namazda tebessüm, namazı da, abdesti de boz-maz. Yanındakiler işitirse “kahkaha” denir. Kendi de işitmezse, “tebessüm” denir. Kendi işitecek kadar gülerse, sadece namazı bozulur, abdesti bozulmaz.

7-   Mübâşeret-i fahişe, yâni karı koca çıplak olarak çirkin yerlerini (edep yerlerini) sürtünmek, erkeğin de kadının da abdestini bozar.

Bir kimse, abdest aldığını bilip, sonra bozulduğunda şüphe ederse, abdesti var ka-bul edilir. Abdesti bozulduğunu bilip, sonra abdest aldığında şüphe ederse, abdest alması lâzım olur.