Müslümanlara yakışmayan en kötü bir davranıştır. Verilen sözde durulmaması, Allahü teâlânın ve kullarının hakkını çiğnemek olur. İnsanlar arasındaki davranışlarda, alışveriş ve sözleşmelerde sözünde durmak, Allahü teâlânın emridir. Kur’ân-ı kerîmde, (Verdiğiniz sözleri yerine getiriniz! Çünkü verdiğiniz sözlerden sorumlusunuz!) buyuruldu. Nitekim Sevgili Peygamberimiz de, (Söz vermek borç gibidir) buyurdu.

Peygamberlerden İsmail aleyhisselâm, birisine bir yerde buluşmak için söz vermişti. Söz verdiği yere gidip üç gün bekledi. O şahıs hiç gelmedi. Buna rağmen yerinden ayrılmamıştı. Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerîmde Meryem sûresi 54. âyetinde O’nu överek meâlen, (O va’dinde, sözünde sâdıktı) buyurdu.

Sözünde durmak büyük bir fazilettir. İnsanın şerefini, üstünlüğünü arttırır. Verilen sözden dönmek ise büyük bir günâh ve münafıklık alametidir. Sevgili Peygamberimiz  “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyor ki, (Münafıklık alameti üçtür: Konuştuğu zaman yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz. Kendisine bir şey emanet edildiğinde hiyanet eder.)

Müslüman verdiği sözleri, yaptığı anlaşmaları yerine getirmelidir. Yapamayacağı şeyleri söz vermemelidir. Bunun için Peygamber efendimizin şu tavsiyesini hiç unutmamalıyız:

(Din kardeşinle münakaşa yapma. Ona söz verip de, sözünden dönme!)